Jakie wybrać imię dla swojego dziecka?

Nawet kiedy jeszcze nie planujemy dzieci, w głowie nie jednej/go z nas krąży pytanie: Jak dam na imię swojemu dziecku? Jak będę wołać na swoją córcię czy synka? A może nie jedna/en z Was już ma swoje wybrane, ulubione, takie które podoba się od lat?

Czym kierować się w wyborze imienia, które przecież pozostaje z moim dzieckiem do końca życia. Jak wybrać to jedno spośród tak wielu? Wybrać święte, czy błogosławione, krótkie, czy długie, jakie to ma w ogóle znaczenie? Czy jak moje dziecko będzie starsze, nie będzie mi miało za złe, że dałam/em mu właśnie tak na imię?

Jest to dla nas rodziców nie lada odpowiedzialność!

Wybrać oryginalne, staroświeckie, czy może jakieś popularne?  Bywa też, że rodzicie kierują się modą, albo upodobaniem dziadków. Każdy ma jakiś sposób.

Ważne jest jednak, aby przy wyborze imienia kierować się rozsądkiem. Na przykład dziecko ze zbyt popularnym imieniem wtopi się w tłum i będzie jednym w wielu. Gdy w przedszkolu, czy szkole pełno jest dzieci o tych samych imionach, ciężko jest być wyjątkowym. Z drugiej zaś strony, imię zbyt oryginalne może narazić dziecko na śmieszność, które często obniża poziom jego wartości. W rezultacie rodzice, którzy stoją za wyborem imienia, muszą pamiętać, że mogą tym spowodować u dziecka kompleksy, mniejszą pewność siebie, a nawet obniżenie szacunku do samego siebie.

Bywa też, że jesteśmy zauroczeni bohaterem amerykańskiego serialu, dlatego wybieramy imię zagraniczne. Często trudne do wymowy i pisania. Dlatego bardzo ryzykowne jest dawanie obcego imienia, szczególnie jeśli rodzina ma typowo polskie nazwisko. Jasmine Kowalska, albo Chris Nowak nie brzmi zbyt naturalnie.

Warto też wziąć pod uwagę czy dane imię pasuje do nazwiska. W przypadku dziewczynki jest o tyle łatwiej, że kiedyś to nazwisko i tak być może się zmieni, u chłopców jest bardziej klarowna sytuacja. Pamiętajmy więc, że przy długim nazwisku lepiej dać krótkie imię i odwrotnie. Jest to po prostu wygodne.

Fajnie jeśli imię da się zdrobnić. Na małe dzieci wszyscy wolą wołać krótko, wtedy też i dzieciom łatwiej się przedstawić kiedy zaczynają mówić, co jest dumą dla rodziców 🙂 Najlepiej wybrać takie, które można dostosować do wieku. Na przykład, tak jak moje: Madzia – mała, Magda – starsza, Magdalena – poważnie.

W przypadku imienia dla mojej córci, to wybór mojego kuzyna. Kuzyn Piotr, którego imię ja wybrałam kiedy miałam 6 lat, w zamian poprosiłam go, żeby teraz wybrał imię dla mojej córki. Ja nie mam do tego głowy, stwierdzałam. Zastrzegłam jednak, że takie które nie będzie nam się podobać, nie przejdzie!

LILIANA od razu wpadło nam w ucho. Lilianka, Lili, Lilka, Lilusia, Lileczka. Nie obchodzi mnie jakie jest ono z j. hebrajskiego czy łacińskiego, czy w ciepłym miesiącu będą imieniny, nie analizuję jakiś zmyślonych cech charakteru, które ponoć ma posiadać człowiek z tym imieniem, czy jest święte? … może i jest, nie sprawdzałam tego, święte imię nie oznacza, że wyrośnie na dobrego człowieka. Nigdy nie myślałam o tym imieniu. Szczerze powiem, nikogo nie znam, ani nawet nie słyszałam, żeby ktoś takie miał. Dopiero niedawno to imię zaczęło mi gdzieś się przewijać. Jednym się bardzo podoba, innym mniej, a niektórym wcale. Na szczęście to ja i mój mąż jesteśmy rodzicami i to my decydujemy o wszystkim, co jest związane z naszym dzieckiem.

P.S. Dzięki kuzyn, imię Liliana jest cudowne!